Sąsiedzi
Z dziesięć solidnych kilometrów od samego morza
Wśród życzliwych Pomorzan,
Gdzie zielenią jabłoni oddychają płuca miasta,
Tam gdzie roślinność krzewiasta się rozrasta,
Mieszka mały jeżyk po sąsiedzku z kotem,
Którego widzi tuż za drewnianym płotem.
Kot niezadowolony z takiego sąsiada
Bo mu sąsiad wieczorami kolację z miski podkrada.
Tupie przy tym nieznośnie
Myszy strasząc bezlitośnie.
Rozchlapuje wodę z miseczki.
Oj nie na rękę kotu te jeżowe wycieczki.
Kot kocha spokój i nieprzerywane drzemki,
A jeż mu akurat przeszkadza i wydaje chrupiąc dźwięki.
Znany ze swej powagi kot cierpliwie czeka,
Ale jeż od tematu zmiany stołówki ucieka.
Zanim jeż zapadnie w sen zimowy
Rusza na przedzimowych zapasów łowy.
Trochę sadełka przed zimą nabrać powinien,
Wtedy zima szybko mu minie.
Kot zimy przespać nie musi,
Choć sen kota zawsze kusi.
Rozmówić się postanowił z jeżem,
I gdy ten schyla się nad jego talerzem,
Zaczyna kot rozmowę,
A w głowie długo układał przemowę:
Szanowny sąsiedzie,
Nie raz, nie dwa pomogłem Ci w biedzie.
Ale czy kociej dobroci nie nadużywasz?
Wiesz, że na stan mej kolacji negatywnie wpływasz?
Twe tupanie myszy przegania na żądanie.
Czy kiedyś praktyk tych zaprzestaniesz?
Jeżyk oblizał się i odpowiedział:
Kocie drogi, sąsiedzie, gdybyś tylko wiedział
Jak ja lubię u Ciebie się stołować,
Przed zimą jeżowe sadełko odbudować.
Kuchnia u szanownego sąsiada wyborna,
I gdy przychodzi pora wieczorna,
Lubię spacerek do mojego kota zza płota.
Powiem Panu, że taki sąsiad to na wagę złota.
Dziękuję za miłe towarzystwo i poczęstunek.
Zabieram już swój kolczasty ekwipunek.
Nadchodzi bowiem zima,
A jeż we śnie zimę przetrzyma.
Kot przemyślał odpowiedź jeża,
I skoro jeż już tak mu się zwierza,
Taką oto ripostę kot mu powierza:
Sąsiedzie, w takiej sytuacji zapraszam także na obiadek,
Żeby Pana podtuczyć na wszelki wypadek.
Tak umówieni sąsiedzi udali się każdy w swoją stronę,
Przeganiając podsłuchującą panią wronę.
Autor: Agnieszka Zas
Dowiedz się, dlaczego warto czytać bajki dzieciom?